จาน

ทะเบียนวัตถุ: มธ.275/2535

ชื่อวัตถุ: จาน

อายุ: พุทธศตวรรษที่ 19-21

ศิลปะ: ล้านนา

วัสดุ: ดินเผาเคลือบ

ขนาด: สูง 5.7 ซม. ศูนย์กลางปาก 21.5  ซม. ศูนย์กลางฐาน 11.4 ซม.

สถาพ: ชำรุด น้ำเคลือบภาชนะร่อนกะเทาะ

ลักษณะ: เครื่องเคลือบจากเตาเวียงกาหลง อ.เวียงป่าเป่า จ.เชียงราย ก้นลึก เขียนลายสีดำใต้เคลือบเป็นรูป “ดอกกาหลง” เป็นลวดลายเฉพาะที่ดัดแปลงมาจากกลีบดอกไม้และใบไม้ วาดร่างลวดลายให้มีความคล้ายกับนกกา ในตำนานของเวียงกาหลงแต่โบราณ ถือว่าเป็นลวดลายที่เป็นเอกลักษณ์ ของเครื่องเคลือบดินเผาเวียงกาหลง ที่ก้นและตัวภาชนะด้านใน ด้านนอกเขียนเป็นลายคล้ายกลีบบัว 3 กลีบ เนื้อภาชนะบาง เคลือบสีขาวด้านในและด้านนอกถึงเชิง  มีน้ำหนักเบา เนื้อดินที่ใช้ปั้นภาชนะมีความละเอียด สามารถขึ้นรูปได้บางกว่าเครื่องปั้นดินเผาจากแหล่งเตาอื่นๆ ในประเทศไทย

อ้างอิง:  นิดดา หงส์วิวัฒน์. เครื่องปั้นดินเผา. กรุงเทพฯ: คติ, 2554.